zwalniać

zwalniać
1. (-am, -asz); perf zwolnić; vt
(tempo) to slow (down); (uścisk) to relax; (więźnia, zakładnika) to release, to set free; (pokój, miejsce) to vacate; (z pracy) to dismiss, to fire
2. vi
(zmniejszać szybkość) to slow down

zwalniać kogoś z czegoś — to exempt sb from sth

zwalniać kogoś od odpowiedzialności — to absolve sb from responsibility

* * *
zwalniać
ipf.
1. (= opóźniać) delay, slow down.
2. (= zmniejszać prędkość) slow down; zwalniać przed zakrętem mot. slow down to make a turn.
3. (= uwalniać) blokadę, więźnia release; zwolnić kogoś za kaucją release sb on bail.
4. (= rozluźniać) (uścisk) relax; (więzy) loosen.
5. (z obowiązku) free, let off, exempt; (z obecności) excuse; zwolnić kogoś z/od opłaty waive a fee for sb.
6. (z pracy) dismiss, fire; zwolnić kogoś z pracy dismiss sb (from a job).
7. (= oddawać do dyspozycji) (mieszkanie, lokal, posadę) vacate, free.
zwalniać się
ipf.
1. (uzyskiwać pozwolenie) be excused (z czegoś from sth).
2. zwalniać się (z pracy) (= składać rezygnację) quit (one's job), leave (one's job); (= urywać się) leave work early; (= wychodzić na chwilę) leave one's workplace.
3. (= stawać się niezajętym) become free l. available.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zwalniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwalniaćam, zwalniaća, zwalniaćają, zwalniaćany {{/stl 8}}– zwolnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwalniaćnię, zwalniaćni, zwalniaćnij, zwalniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwalniać się – zwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać zezwolenie na opuszczenie czegoś na pewien czas, zaprzestanie spełniania jakichś obowiązków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń zwolnił się z ostatniej lekcji u nauczyciela.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwalniać — → zwolnić …   Słownik języka polskiego

  • przyśpieszać – przyśpieszyć [zwalniać – zwolnić] kroku — {{/stl 13}}{{stl 7}} iść szybciej (wolniej) niż dotychczas, przyspieszyć (zwalniać) tempo marszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na jego widok przyśpieszyła kroku. Zwolnili kroku, by mógł ich dogonić. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • uwalniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwalniaćam, uwalniaća, uwalniaćają, uwalniaćany {{/stl 8}}– uwolnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uwalniaćnię, uwalniaćni, uwalniaćnij, uwalniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • demobilizować — ndk IV, demobilizowaćzuję, demobilizowaćzujesz, demobilizowaćzuj, demobilizowaćował, demobilizowaćowany «przeprowadzać demobilizację; zwalniać z wojska» Demobilizować armię, żołnierzy. przen. «odbierać komu energię, chęć do działania, wysiłku»… …   Słownik języka polskiego

  • dymisjonować — dk i ndk IV, dymisjonowaćnuję, dymisjonowaćnujesz, dymisjonowaćnuj, dymisjonowaćował, dymisjonowaćowany «zwolnić, zwalniać kogo z urzędu, z zajmowanego stanowiska ze służby państwowej lub wojskowej; dać, dawać komu dymisję» Dymisjonowany… …   Słownik języka polskiego

  • folgować — ndk IV, folgowaćguję, folgowaćgujesz, folgowaćguj, folgowaćował 1. przestarz. «dawać folgę, dawać upust czemuś, powodować się czymś w postępowaniu» Folgować kaprysom, modzie, upodobaniom. 2. przestarz. «zmniejszać natężenie, tempo; zwalniać,… …   Słownik języka polskiego

  • hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”